Stanisław Kostka urodził się w 1550 roku w Rostkowie, które znajduje się na trasie naszej pielgrzymki. Miał szlacheckie korzenie, o czym świadczy herb Dąbrowa zmieszczony obok. Wychowywał się wraz ze swoim rodzeństwem: trzema braćmi i dwiema siostrami. W wieku 14 lat został wraz z bratem Pawłem wysłany przez rodziców do Wiednia, aby rozpocząć poważną naukę. Początkowo w szkole szło mu średnio, znalazł się w nieznanym sobie mieście, po którym ledwo umiał się poruszać. Z czasem jednak radził sobie coraz lepiej, nauczył się mówić po niemiecku, po łacinie i ponoć co nieco po grecku.
Rozwijało się również jego życie duchowe. Stanisław spędzał wiele czasu modląc się i zadając sobie surowe pokuty, łącznie z biczowaniem się. Te praktyki, rzecz jasna, bardzo negatywnie wpływały na jego zdrowie. Jego brat, koledzy, wychowawcy dla jego dobra przekonywali go o niesłuszności takiego postępowania, odciągali go od modlitwy nawet go bijąc.
Mimo tego Stanisław poważnie zachorował. I, paradoksalnie, ta choroba okazała się dla niego błogosławieństwem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz